Vía Verde del Aceite van Jaén naar Córdoba

Na aankomst in Jaén is het prettig om de stad rustig te verkennen. In het centrum vind je de indrukwekkende kathedraal die hoog boven de daken uittorent, en iets lager de Arabische baden, verborgen in de kelders van een oud paleis. Wandel door de smalle straatjes, zoek de schaduw van een terras en proef de sfeer van deze olijvenstad.

Na het ontbijt wordt je opgehaald bij je hotel en naar de start van de route gebracht. Na het overhandigen van alle reisdocumenten en het controleren van de fietsen (in geval van huur) start de fietstocht dan echt.
De eerste paar kilometer delen we de route met lokale mensen die veel gebruik maken van de Vía Verde. We doen het rustig aan en klimmen zachtjes tot in Torredelcampo. Voor we Torredonjimeno (km 15,5) bereiken passeren we de eerste tunnel, en twee oude viaducten. Vanaf dit punt kunnen we de volgende plaats al zien, Martos, dat aan de voet van een opvallende rots ligt. Martos heeft een van de mooiste historische centra van de streek. We rijden in de richting van de rivier Guadajoz en passeren het viaduct van Salado, het station van Vado-Jaén en het spectaculaire viaduct van Víboras (km 43).
We zijn in de buurt van onze overnachtingsplaats Alcaudete. Hier moeten we even flink klimmen om van de Via Verde in het stadje en bij je hotel te komen.* De klim is de moeite waard want in Alcaudete vind je (behalve je hotel) een van de best bewaarde kastelen van de ridderorde van Calatrava. Ook de bekende snoepfabrieken en de vele smalle straatjes maken Alcaudete interessant.
* je kunt er ook voor kiezen om je met een busje naar het hotel te laten brengen (inbegrepen in de prijs)

Na Alcaudete fiets je langs een mooie lagune die omringd is door olijbomen: de Laguna Honda. Het is de favoriete verblijfplaats van vele vogelsoorten. Hierna verlaten we de provincie Jaen en rijden over het viaduct over de Guadajoz rivier de provincie Cordoba binnen. We naderen het station van Luque, waarin een restaurant is gevestigd en waar je nog oude treinwagons zult aantreffen. Via een metalen brug bereiken we Baena, de stad van de Extra Virgin Olijfolie, met zijn gerenoveerde kasteel en olijfoliemolens.
Verder op de route krijg je een aantal prachtige uitzichten zoals op het op een rots gelegen kasteel van Zuheros, op de canyon van de Bailón-rivier en op het natuurpark Sierras Subbéticas & Geopark. Nadat je Zuheros bent gepasseerd is het niet ver meer naar Doña Mencia, onze tweede etappeplaats. Je kan vanuit Zeheros eventueel een uitstapje maken naar de ‘Cueva de los Murciélagos’, oftwel de vleermuizen grot. Je verblijft in een modern hotel, waar je een frisse duik kan nemen in het mooie zwembad. Een bezoek aan het stadje met de bekende Calle de las Flores en het wijnmuseum bezoeken zijn een must. In het museum kun je wijn proeven en kom je alles te weten over de voor deze streek zeer belangrijk Montilla-Moriles wijn.

Alweer de laatste fietsdag op de Via Verde. Je neemt afscheid van het sfeervolle Doña Mencía en gaat op weg naar Cabra. De route voert lángs in de rotsen uitgehakte loopgraven uit de tijd van de burgeroorlog, dóór de Plantío-tunnel, en óver het viaduct van La Sima naar het station van Cabra. Daar kun je de indrukwekkende stoomlocomotief bewonderen, die decennialang de ‘olietrein’ aandreef. We rijden verder naar Lucena door hagen van bomen die voor een aangename verkoeling zorgen. Zowel voor Cabra als Lucena geldt dat het de moeite waard is om de Via Verde even te verlaten om het centrum van deze stadjes de bezoeken.
Het einde van de tour over de Via Verde del Aceite nadert en olijfbomen maken plaats voor kleine wijngaarden van de D.O. Montilla – Moriles. In het station van Las Navas del Selpillar is een openluchtmuseum met boeiende informatie over de voor deze streek erg belangrijke teelt. We komen aan in Puente Genil, de plaats waar de Via Verde en jouw fietstocht eindigt.

Na het vertrek uit Puente Genil fiets je weer snel het stille binnenland van Andalusië in, langs akkers en eindeloze rijen olijfbomen. Het grootste deel van de route gaat over stille gravelpaden en binnendoor-weggetjes. Er zitten een paar stukken losser gravel tussen, maar dat maakt het juist afwisselend. De rit eindigt in Écija, de ‘stad van de torens’, met barokke kerktorens en paleizen vol geschiedenis.
Na een wandeling door het oude centrum smaakt een glas koele tinto de verano op een schaduwrijk plein extra goed.

De dag begint met een laatste rit door Écija, waar de zon de barokke torens oranje kleurt en de geur van vers brood in de lucht hangt.
Net buiten de stad volg je de rustige Vía Verde de la Campiña, tussen olijfgaarden, graanvelden en zonnebloemen.
Langzaam verschijnen de tekenen van Córdoba: aquaducten, bruggen, de drukte van de stad.
De Mezquita met haar eindeloze bogen is het indrukwekkende hart van Córdoba.

Na het ontbijt kun je verder reizen, of nog een dag in Córdoba blijven om de stad te voet te verkennen. Wandel door de Joodse wijk met haar smalle steegjes, bezoek de Mezquita en het Alcázar met zijn tuinen vol sinaasappelbomen. Op een terras aan de rivier proef je nog één keer de sfeer van Andalusië.

Zwaarteniveau 3 voor trektochten zijn fietsvakanties die goed te doen zijn voor de gemiddelde toerfietser. De tochten zijn niet te lang maar kunnen wel wat hoogteverschil hebben. De tocht kan over langere stukken onverhard terrein gaan (gravel). Maar altijd goed fietsbaar. Er kunnen 1 of 2 dagen zijn waar de tocht wat langer en zwaarder is. Gemiddeld zijn de afstanden tussen de 30 en 50 kilometer per dag en tussen de 200 tot 400 hoogtemeters per dag.

De Via Verde del Aceite gaat altijd een beetje op en af. Je rijdt door heuvelachtig gebied. Maar het mooie van Vias Verdes is dat je nooit steil daalt of klimt.

De fietstocht over de Via Verde del Aceite kun je het hele jaar doen, maar is af te raden in juli en augustus, als de temperaturen in dit deel van Spanje flink oplopen. Voor- en najaar zijn de meest geschikte perioden.